میگو پفکی

یکی از پیش غذاهایی که از نظر من فوق العاده خوشمزه است و حقیقتاً تا بحال نشنیده ام کسی اون و دوست نداشته باشه میگو پفکی است که توی رستورانهای ایران به جای پیش غذا، به عنوان غذای اصلی سرو می شه. من دستور این غذا رو از یه آشپز چینی گرفته ام و از اونجا که معمولاً رستورانها یا آشپزها راز و رمز کار خودشون رو لو نمی دن، تصمیم گرفتم اینجا آموزش بدم تا شما هم بتونین در منزل اون رو تهیه کنین.

تا اونجا که من اطلاع دارم، توی آموزش های ایرانی، برای پفکی کردن میگو از خمیر بنیه استفاده می کنن که شامل سفیده تخم مرغ و ماء الشعیر و آرد است, ولی این دستوری که من میخوام بگم یه دستور متفاوت است که امیدوارم امتحان کنین و از نتیجه ی اون راضی باشین :)

مواد لازم:

میگوی متوسط ٢٠ عدد

آرد سفید ٤ قاشق غذاخوری

نشاسته ذرت ١ قاشق غذاخوری

بیکینگ پودر ١ قاشق غذاخوری سرخالی

تخم مرغ ١ عدد

زعفران دم کرده ١ قاشق مربا خوری (در صورت تمایل)

آب به میزان لازم

نمک مقداری

مواد لازم برای مزه دار کردن میگو:

سیر پوره شده

زنجبیل پوره شده

نمک

فلفل

آبلیمو

طرز تهیه:

ابتدا میگو رو تمیز می کنیم. برای تمیز کردن میگو هر دو سمت بدن میگو رو شکاف می دیم و رگ سیاه رنگ اون رو خارج می کنیم، ولی دمش رو جدا نمی کنیم.

بعد از شستن میگو اون رو  با موادی که گفتم مزه دار می کنیم و بعد از حدود نیم ساعت داخل آبکش می ریزیم تا آب اضافه ی اون خارج بشه. 

در مرحله ی بعد آرد، نشاسته ذرت و بکینگ پودر رو در ظرفی می ریزیم.

و آب رو کم کم اضافه می کنیم. مقدار آبی که من استفاده کردم کمی بیشتر از نصف پیمانه بود ولی بسته به نوع آرد، آب رو در حدی اضافه کنید که خمیرتون در عین غلیظ بودن به راحتی از قاشق بریزه.

توی مواد لازم یه دونه تخم مرغ داشتیم که با چنگال می زنیم تا کاملاً رقیق بشه. تخم مرغ برای کریسپی و ترد کردن میگوهاست و برای هر ١٠ عدد میگو یک قاشق از مایع رقیق شده اش کافی است. اینجا بسته به میل خودتون می تونین از زعفران هم استفاده کنین. اون کسی که من این دستور رو ازش گرفتم مقداری رنگ غذا به تخم مرغ می زد، ولی از اونجا که ما همه ی تخم مرغ رو استفاده نمی کنیم و زعفران برامون خیلی ارزشمند است می تونین اون مقدار زعفران رو به خود خمیر اضافه کنین. من برای تجربه هر سه راه یعنی اضافه کردن زعفران به تخم مرغ، به خمیر و کلاً خمیر بدون زعفران رو امتحان کردم. ولی تفاوت چندانی  تو کل کار ندیدم. بنابراین توی این دستور از زعفران استفاده نکردم وهمونطور که می بینین میگو کاملاً طلایی شده.

بعد از اضافه کردن تخم مرغ، اگه احیاناً به آب بیشتری نیاز بود اضافه می کنیم، نمک می زنیم و خمیر آماده است.

تجربه ی من:

این میگو خصوصاً در میهمانی ها باید بلافاصله بعد از سرخ شدن سرو بشه و گرنه نرم می شه و دیگه اون بافت تردی که باید داشته باشه رو نداره. به همین خاطر بهتره مقدمات اون رو از قبل آماده کنیم.

حالا روغن و داغ می کنیم و وقتی به اندازه ی کافی داغ شد، میگو ها رو داخل اون سرخ می کنیم. داغی روغن باید در حدی باشه که خمیر سریع تغییر رنگ نده که در این حالت داخل اون خمیر و ظاهرش برشته می شه (حدوداً  ٣٥٠ درجه سانتیگراد). برای غلتوندن میگو در خمیر، برای اینکه قسمت دم میگو از بدن جدا نشه بهتره هر دو طرف میگو رو خیلی آروم از سمتی به سمت دیگه داخل خمیر حرکت بدیم.

و بعد به جای اینکه میگو رو داخل روغن بندازیم خیلی آروم اون رو توی روغن می خوابونیم تا خمیر به همون شکلی که هست فرم بگیره.

نکته:

نکته ی خیلی مهم در مورد سرخ کردن میگو پفکی اینه که نباید اونا رو یک جا سرخ کنیم در واقع همین که مقداری تغییر رنگ داد اونها رو داخل سبد یا روغن چکان می گذاریم تا همه ی میگوهامون سرخ بشه و بعد یک بار دیگه همه ی میگوها رو با هم سرخ می کنیم. اینکار باعث می شه میگوها همزمان با هم آماده شن و رنگ و درجه ی سرخ شدن همه شون یکی باشه.

بعد میگوها رو روی دستمال آشپزخانه گذاشته تا روغن اضافیش گرفته شه و غذا یا پیش غذای ما آماده است.

علاوه بر میگو, می تونین این خمیر رو با برش های باریک فیله ی ماهی یا سینه ی مرغ یا حتی حلقه های پیاز هم درست کنین.

امیدوارم درست کنین و دوست داشته باشین :)