زولبیا

زمانی که می خواستم زولبیا رو امتحان کنم، از اونجا که تجربه اولم بود، شک داشتم دقیقاً چه باید بکنم و متاسفانه توی دستورهایی که داشتم هیچ اشاره ای به نکاتی که برای من سوال بود نشده بود. به هر حال شروع به کار کردم، ولی چون نمی دونستم غلظت خمیر زولبیا چقدر باید باشه به خیال اینکه خمیرم سفت است یه مقدار بیشتر از حدی که باید به اون آب اضافه کردم و زولبیای سری اولم اونطور که می خواستم نشد.

این بود که با توجه به تجربه ای که بدست آوردم خمیر بعدی رو با مقدارهای حدسی خودم درست کردم و از اتفاق، خیلی خوب از آب در اومد که الان پا به پای هم مراحلش رو انجام می دیم و در مورد نکته هایی که در حین کار برای خودم سوال بود بحث می کنیم. 

در هر حال از اونجا که مقدار نشاسته و ماستی که برای من باقی مونده بود بطور کاملاً تصادفی ١٦٠ گرم بود!!! مقدارهام رو بر این اساس قرار دادم.

مواد لازم:

نشاسته ١٦٠ گرم

ماست معمولی ١٦٠ گرم

زعفران دم کرده ١ قاشق مرباخوری

جوش شیرین ١/٤ قاشق چای خوری
روغن جامد ١ قاشق چای خوری

آرد ١ قاشق غذاخوری

آب ١ قاشق غذاخوری + ( ١ قاشق غذاخوری در صورت نیاز )

طرز تهیه:

ابتدا همه ی مواد رو داخل ظرف ریخته و خوب با هم مخلوط می کنیم. ( به غلظت ماست توجه کنید ).

همین طور که می بینین خمیری که بدست اومده خیلی سفت است، ولی من فقط یک قاشق غذاخوری آب به اون اضافه کردم تا به شکل خمیر زیر در اومد، بنابراین مراقب اضافه کردن آب به اون باشید، چون اگه شل تر از خمیری که در زیر می بینین بشه موقع سرخ کردن، زمانی که داخل روغن می ریزین مواد خمیر پهن می شه و به این خوبی نقش نمی گیره. 

حالا بعد از اینکه خمیر رو به مدت یک ساعت استراحت دادین, اگه قیف مخصوص زولبیا ندارین، مثه من خمیر رو داخل یه ظرف سس بریزید و به صورت مشبک مشبک و نامنظم داخل روغن داغ بریزید تا سرخ بشه. اگه به عکس زیر نگاه کنید متوجه می شین سفتی خمیر در حدی است که وقتی ظرف سس رو برمی گردونم به راحتی از ظرف نمی ریزه و مثه سس باید ظرف رو فشار بدم تا خمیر از اون بیرون بیاد. 

 نهایتاً وقتی هر دو طرف زولبیا سرخ شد، داخل شربت می ریزیم. حالا کاری که من کردم و نمی دونم قنادی ها چیکار می کنن این بود که اجازه دادم همه ی زولبیاها سرخ شه و بعد یکی یکی، داخل شربتی که خیلی هم داغ نبود گذاشتم.

دیگه اینکه نکته ای که تو اکثر  دستورها ذکر شده بود اینکه زولبیا رو بین ١٥ - ٧ دقیقه داخل شربت می ذاریم  تا شربت کاملاً جذبش بشه، در صورتی که من چون نمی خواستم خیلی شیرین بشه, کمتر از یک دقیقه داخل شربت گذاشتم و نمی دونم به این دلیل بود که زولبیاهام ترد ترد بود و تردی اش رو تا چند روز حفظ کرده بود؟ ... یا علت دیگه ای داشت.

( اولین و سومین عکسی که از زولبیای آماده می بینید امروز یعنی بعد از پنج روز از درست کردن زولبیا گرفته شده و همونطور که می بینید همچنان ترد و براق است).

*

طرز تهیه شربت رو ( اینجا ) توضیح داده ام.

*

نکته:

لطفاً روی عکس زیر ( زولبیای سری اول ) کلیک کنید تا بهتر متوجه نکات بشید:

غلظت خمیر زولبیا مهمترین بخش داشتن یه زولبیای خوب یا بد است. 

* اگه خمیر شل تر از حد مجاز باشه خمیر زولبیا به راحتی داخل روغن فرم نمی گیره و خطوطی که ایجاد می کنیم با هم تداخل پیدا می کنه، در نتیجه باعث باریک و پهن شدن زولبیا می شه و مسلم است که قسمت های باریک زودتر از قسمت های پهن سرخ می شه که هم ظاهر و هم طعم زولبیا رو تحت تاثیر قرار می ده. ضمن اینکه ذرات خمیری که نسبتاَ شل است وقتی داخل روغن داغ ریخته می شه، توی ماهیتابه پخش می شه و باعث سوخته و کدر شدن روغن می شه. در صورتی که اگه خمیر غلظت مناسب داشته باشه تقریباً تا آخر کار روغن تمیزی خواهیم داشت.

* اگه خمیر سفت تر از حد مجاز باشه، هم موقع ریختن داخل روغن به سختی از قیف بیرون میاد و خطوطی که ایجاد می کنه منقطع است و هم بعد از سرخ شدن لطافتی که باید داشته باشه رو نداره.

*

*

در آخر زولبیای ما آماده است. شیرینی بسیار راحتی است که فقط کمی تجربه می خواد و امیدوارم با توضیحاتی که دادم بتونین بخوبی اون رو درست کنید.

*

*

امیدوارم درست کنین، خوشتون بیاد و ما رو هم از دعای خودتون فراموش نکنید :))